Fobia szkolna u dzieci i nastolatków – cz. I (o metodach pomocy i leczenia)

Powoli zbliża się koniec wakacji i dzieci rozpoczną naukę szkolną. Jedne z nich dopiero pierwszy raz przekroczą progi szkoły, inne wracają do niej z bagażem przeżytych doświadczeń. Aby były one dobre dla dzieci, motywowały do nauki i włączania się w społeczność klasy, warto przygotować je do kolejnego etapu rozwoju. Jest to z pewnością ważny czas nie tylko dla nich, ale także dla ich rodziców. To, w jaki sposób dziecko będzie radziło sobie w szkole zależy nie tylko od jego możliwości intelektualnych. Ważne są także m.in. zdolności do nawiązywania relacji z rówieśnikami, kontakt z nowymi postaciami w życiu dziecka, jakimi są nauczyciele czy inni pracownicy szkoły, również radzenie sobie z innymi wymaganiami niż te, do których dziecko przywykło w domu. Podczas pobytu w szkole, gdzie dziecko ma do czynienia z bardziej złożonymi i różnorodnymi zadaniami, mogą ujawniać się różnego rodzaju zaburzenia, których początki nie zawsze zostały zauważone w okresie przedszkolnym. Jednym z nich może być negatywna reakcja dziecka na pójście do szkoły, podobnie – jak być może wcześniej – do przedszkola. Czytaj dalej

BlogNina Węgrzecka-Giluń

Co to jest fobia szkolna i jakie są jej objawy?

Fobia szkolna jest zaburzeniem lękowym, które określa się również jako nerwicę szkolną. Objawia się silnym lękiem przed pójściem do szkoły, mimo iż inne osoby nie uważają tej sytuacji za zagrażającą. Do dziecka dotkniętego fobią nie przemawiają żadne racjonalne argumenty. Lęk, jaki przeżywa, skupia się wokół obaw związanych z kontaktami ze szkolnymi rówieśnikami i nauczycielami, negatywną oceną i osądem przez innych, odrzuceniem, kompromitacją i ośmieszeniem w sytuacji wyrwania do odpowiedzi. Atak paniki może być spowodowany samym nawet wyobrażeniem sobie sytuacji, w której dochodzi do kontaktu z otoczeniem.

Dolegliwości dziecka w napadach fobii szkolnej

  • Bóle brzucha.
  • Nudności, wymioty.
  • Drżenie mięśni i dłoni.
  • Nadmierna potliwość ciała.
  • Rozstrój żołądka.
  • Duszności mogące prowadzić nawet do omdleń.
  • Przyspieszone bicie serca.
  • Atak paniki.

Objawy te zwykle pojawiają się przed wyjściem dziecka z domu do szkoły, ale mogą utrzymywać się znacznie dłużej podczas jego pobytu w placówce. Rodzice mogą także zaobserwować inne niepokojące objawy, które wcześniej nie występowały lub pojawiały się u dziecka sporadycznie. Należą do nich takie zachowania, jak wymienione poniżej.

  • Wystąpienie moczenia nocnego.
  • Zaburzenia snu.
  • Tiki (czyli krótkie, niekontrolowane, mimowolne ruchy określonej części ciała, np. mruganie powieką, wystawianie języka, marszczenie czoła). Dziecko nie ma możliwości powstrzymania tików. Dolegliwość ta może mieć charakter przejściowy, ale może też nawracać w przypadku przeżywania przez dziecko dalszych stanów napięć, lęku, czy innej formy stresu.
  • Płaczliwość.
  • Zachowania agresywne lub przeciwnie – wycofujące się (dziecko zaczyna być zamknięte w sobie, izoluje się od rówieśników, częściowo także od domowników).
  • Wagarowanie.
  • W przypadku nastolatków – ucieczka w zachowania ryzykowne, takie jak: palenie papierosów, picie alkoholu, sięganie po narkotyki lub/też zamykanie się w świecie gier komputerowych i portali społecznościowych.

Przedłużające się sytuacje stresogenne mogą również skutkować depresją (problem ten dotyka też młodsze dzieci) i podejmowaniem prób samobójczych.

Dolegliwości, jakie prezentuje dziecko przed pójściem do szkoły, mogą początkowo zaniepokoić rodziców, którzy skłonni są pozwolić mu pozostać w domu. Kiedy dziecko otrzyma taką zgodę, wówczas w jego samopoczuciu następuje całkowita zmiana i wszystkie, dotąd obserwowane przez rodziców objawy, ustępują. Rodzice często nie wiedzą co robić w takiej sytuacji, która początkowo wyglądała dość dramatycznie – czy znowu pozwolić dziecku zostać w domu, czy wymusić na nim pójście do szkoły? To, jaką podejmą decyzję może w znaczącym stopniu poprawić funkcjonowanie dziecka lub utrwalić objawy fobii.

Odpowiedź na pytanie, co robić w takiej sytuacji oraz w przypadku innych problemów, znajdzie się w odcinku poświęconym formom pomocy dzieciom z fobią szkolną.

Strefa rodzica: Przeczytaj również…

  1. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka – cz. III (dzieci w wieku szkolnym)

    Poprzednie dwie części cyklu dotyczyły roli rodziców w prawidłowym rozwoju psychicznym dziecka w okresie ciąży i pierwszych czterech latach (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  2. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka – cz. II (pierwsze 4 lata życia)

    Pierwsze lata życia dziecka to najważniejszy czas rozwoju, ponieważ dzieci osiągają wiele ważnych kamieni milowych, czyli nowych, przełomowych (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  3. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka - cz. I (okres prenatalny)

    Gdy w rodzinie pojawia się dziecko, rodzice w pierwszej kolejności troszczą się o jego zdrowie fizyczne. Zwracają uwagę na jego rozwój (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  4. Zachowania ryzykowne w ADHD: przyczyny i sposoby radzenia sobie z nimi

    W literaturze naukowej przyjmuje się, że zachowania ryzykowne to takie, które nie tylko niosą za sobą zagrożenie dla zdrowia fizycznego (…)

    Strefa rodzica
    Paulina Pietrzak

Newsletter

Potrzebujesz pomocy?

Niepokoisz się o swoje dziecko? Zastanawiasz się, gdzie w Twojej okolicy możesz uzyskać wsparcie? Sprawdź to w bazie placówek.

Przejdź do bazy placówek