Kto się czubi, ten się lubi – dziewczęta i chłopcy u progu dorastania

Uporządkowany świat dzieciństwa z jego zależnością od rodziców, w okresie preadolescencji (10-12 r. ż.) powoli staje się dla młodego człowieka trudny do utrzymania. Świeżo odkrywane przez dziecko na tym etapie życia pragnienia i możliwości są jeszcze niezbadanym światem, który budzi w nim przede wszystkim wiele obaw. Czytaj dalej

BlogMarta Witkowska

Dla dziewcząt okres preadolescencji rozpoczyna się rok, a nawet dwa lata wcześniej niż dla chłopców. I choć dla obu płci początek dojrzewania wiąże się z wahaniami nastroju czy zwrotem w kierunku grupy rówieśniczej, nie oznacza to, że ich fantazje, obawy i sposób kształtowania relacji jest taki sam.

Chłopięce grupy są zazwyczaj większe i skoncentrowane na działaniu, którym często jest unikanie kontaktu z dziewczętami. Budzące się bowiem seksualne impulsy niepokoją chłopców, co wzmacnia w nich obawy przed bliskimi relacjami z dziewczynkami. Jednocześnie dziewczynki zazwyczaj są od nich większe i silniejsze, dlatego nierzadko postrzegane są jako zaborcze i zagrażające. Chłopięce grupy rekompensują sobie te niepokoje głośnym, często obraźliwym językiem i zachowaniem oraz częstymi skargami na niesprawiedliwość, jaka ich spotyka (głównie ze strony dziewcząt i kobiet, np. nauczycielek).

Dziewczęta nieco inaczej przeżywają niepokoje związane z początkiem dojrzewania. W większym stopniu zmagają się one ze zmieniającym się ciałem i ograniczeniami wiążącymi się z fizycznym dojrzewaniem. Tworzą grupy znacznie mniejsze niż chłopcy, z których wyodrębniają się bardzo często „najlepsze przyjaciółki”. Przyjacielskie pary mają tendencję do częstych i burzliwych zmian. Pragnienie znalezienia tej najbliższej, pokrewnej duszy może być również wyrazem tęsknoty za bardzo bliską relacją z matką, która teraz ulega istotnym zmianom. Bliskość w dziewczęcych grupach rówieśniczych opiera się na poczuciu intymności, zaufania i wspólnie dzielonych sekretach oraz wypróbowywaniu nowych ról. Dużo częściej niż chłopcy poszukują one kontaktów z przeciwną płcią, przeżywają pierwsze zauroczenia.

Mimo, że chłopcy i dziewczęta tworzą grupy głównie w obrębie własnej płci, można u nich dostrzec również rosnące zainteresowanie płcią przeciwną. Drażnienie się, dokuczanie, zaczepianie, gonitwy, zabieranie sobie rzeczy to sposób na wyrażenie ich ciekawości i ekscytacji związanej z poznawaniem się nawzajem, a także swego rodzaju przełamywanie nadal jednak dość silnego podziału między nimi.

Dowiedz się więcej o okresie preadolescencji.

Strefa rodzica: Przeczytaj również…

  1. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka – cz. III (dzieci w wieku szkolnym)

    Poprzednie dwie części cyklu dotyczyły roli rodziców w prawidłowym rozwoju psychicznym dziecka w okresie ciąży i pierwszych czterech latach (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  2. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka – cz. II (pierwsze 4 lata życia)

    Pierwsze lata życia dziecka to najważniejszy czas rozwoju, ponieważ dzieci osiągają wiele ważnych kamieni milowych, czyli nowych, przełomowych (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  3. Wspieranie rozwoju psychicznego dziecka - cz. I (okres prenatalny)

    Gdy w rodzinie pojawia się dziecko, rodzice w pierwszej kolejności troszczą się o jego zdrowie fizyczne. Zwracają uwagę na jego rozwój (…)

    Strefa rodzica
    Aneta Zdunek
  4. Zachowania ryzykowne w ADHD: przyczyny i sposoby radzenia sobie z nimi

    W literaturze naukowej przyjmuje się, że zachowania ryzykowne to takie, które nie tylko niosą za sobą zagrożenie dla zdrowia fizycznego (…)

    Strefa rodzica
    Paulina Pietrzak

Newsletter

Potrzebujesz pomocy?

Niepokoisz się o swoje dziecko? Zastanawiasz się, gdzie w Twojej okolicy możesz uzyskać wsparcie? Sprawdź to w bazie placówek.

Przejdź do bazy placówek